پدرومادر بودن وظیفه ی بسیار مهم و حساسی در طول زندگی است، همانطور که ورود بچه به دنیای دو نفره شما، نور و رنگ و شعف می بخشد مسئولیت ها و مشکلاتی را هم برای شما به وجود می آورد . میان تمام شیرینی ها ممکن است گاهی صدای دعوا و شکایتشان بالا برود و شما شاهد دعوا و درگیری بین آنها باشید. البته تفاوت نظر و بحث در بین کودکان امری غیر طبیعی نیست ولی لازم است آگاه باشید اگر روزی در چنین شرایطی قرار گرفتید هرگز خودتان را کنار نکشید و منتظر نمانید تا بالاخره خودشان بعد از کلی جنگ و آسیب ساکت شوند ،یا هرگز با جیغ و داد و تهدید سراغ آنها نروید که بدون حل مشکل بخواهند بحث را تمام کنند، یا یک طرفه به قاضی نروید که دنبال مقصر بگردید و برچسب زورگو به یکی از فرزندتان بزنید. همانطور که می دانید خانواده اولین پایگاهی است که هر آدمی با ورود به این پایگاه امن بازی زندگی و نحوه برخورد با اجتماع و روابط را یاد میگیرند، پس رفتار و نوع حل مشکلی که برای مسئله بین آنها پیش می گیرید در سرنوشت زندگی آنها و نوع اجتماعی شدنشان تاثیر زیادی دارد.

۱/درست است که دیدن دعوا و بحث گاه و بی گاه آنها ممکن است کاسه صبر شما را لبریز کرده باشد اما بهترین نوع برخورد، آرام و منطقی بودن شماست، اگر شما هم با عصبانیت و صدای بلند با آنها حرف بزنید کمکی به فرزندان خود نکرده اید،پس در اولین قدم با آرامش و قاطعیت آنهارا دعوت به آرامش کنید، آنهارا کنار خود بنشانید و با جان و دل با رعایت نوبت به تمام حرف هایشان گوش کنید و بگذارید اول قضیه را شرح دهند. ۲/در قدم بعدی هیچگونه قضاوتی نسبت به حرف‌هایشان نداشته باشید و هرگز نگویید تقصیر تو بوده یا تو زورگو هستی،هدف پیدا کردن مقصر نیست بلکه هدف حل مشکل و یادگیری حل مسئله در فرزند شماست. شما فقط شنونده باشید و گاهی به بحث جهت دهید و سوال بپرسید دور از هرسرزنش،تهدید یا قضاوتی. ۳/اجازه دهید خودشان راه حل را پیدا کنند، هرگز به آنها مستقیما راه و چاه نشان ندهید تنها گاهی شیوه های حل مسئله که قبلا آموزش داده اید را یادآوری کنید ، بعضی مواقع حتی لازم است شما دخالت نکنید و تنها آنها را دعوت کنید که راجع به موضوع باهم گفتگو کنند و صحنه را ترک کنید تا یاد بگیرند تنهایی از پس مشکلاتشان بربیایند و گفتگوی مسالمت آمیز را یاد بگیرند و در آخر نتیجه را از آنها بپرسید و اگر موفقیت آمیز بود آنهارا تشویق کنید. ۴/همیشه به علت دعواهای فرزندانتان هم فکر کنید گاهی دلیل دعوا ها و بحث های آنها به خاطر رفتارهای شماست ممکن است به خاطر تفاوت قائل شدن شما نسبت به آنها، یا به خاطر کمبود توجه یا مشکلات دیگری که شما در به وجود آوردنشان نقش داشته اید باشد،در این موارد تا ریشه اصلی که از رفتار شما نشات می گیرد درمان نشود خبری از تمام شدن درگیری فرزندان و صلح همیشگی بین آنها نیست. ۵/سعی کنید همیشه روابط نزدیکی بین آنها برقرار کنید. به فرزندان تان نشان دهید که آن ها را به یک اندازه دوست دارید و توجه می کنید زیرا آنها خیلی زود متوجه کوچکترین کم کاری شما نسبت به خودشان می شوند، همیشه آنهارا به محبت داشتن به هم، همکاری، هم دلی و درک احساسات یکدیگر تشویق کنید،به آنها از اول یاد بدهید همیشه همراه و یاور هم باشند نه مقابل هم.