انتخاب همسر در واقع انتخاب مجموعه ای از مشکلات است. تفاوتی نداشت که با چه کسی ازدواج می کردید، آنچه که مسلم است با هر شخص دیگری نیز به جای همسرتان ازدواج می کردید با او هم مجموعه ای از مشکلات را داشتید. در تمام روابط زوجی صمیمی، خطر تعارض بین همسران وجود دارد. تنها در یک صورت می توان تعارضات همسران را از بین برد و آن هم زمانی است ک همسران تصمیم می گیرند به جای صمیمیت و روی آوری به یکدیگر، مسیر دوری و دوستی را انتخاب کنند تا از مشکلات مهمی که در رابطه زوجی شان دارند اجتناب کنند که در چنین حالتی هر یک از همسران احساس تنهایی زیادی دارند. در روابطی که صمیمیت وجود ندارد تعارض، اختلاف نظر و دعوایی نیز وجود ندارد. پس داشتن تعارض و اختلاف نظر با همسر در میان زوج ها کاملا طبیعی و اجتناب ناپذیر است. با این حال برخی از افراد پذیرای اختلاف نظر و تعارض بین خود و همسرانشان نیستند و وجود مشکل و دعوا را به معنای عدم خوشبختی در نظر می گیرند.

داشتن مشکل با همسر غیر عادی و نامطلوب نیست، آنچه که اهمیت دارد نحوه رسیدگی به مشکلات زوجی است. هر شخصی بنا به تجاربی که از کودکی و نوجوانی خود در نتیجه ارتباط با والدین، اعضای خانواده، دوستان و... دارد در زمان هایی که تعارض و اختلاف نظر وجود دارد به شیوه خاص خود عمل می کند و با تعارض و مشکل برخورد می کند. زوج ها به شیوه های مختلف به تعارضات شان رسیدگی می کنند که در ادامه توضیح داده شده است. 1- هر دوی همسران در مورد مشکل حرف می زنند. 2- هر دوی همسران ناراحتی و خشم خود را به پرخاشگری کلامی یا فیزیکی تبدیل می کنند. 3- هر دوی همسران از گفتگو در مورد مشکل اجتناب می کنند و حرف نزدن در مورد مشکل، به عنوان راه حل در نظر گرفته می شود. شاید برای شما جالب باشد که پژوهش ها نشان می دهد که رابطه زوجی این سه گروه به یک اندازه باثبات است و این زوج ها با هم می مانند چرا که هر دوی همسران از یک شیوه یکسان برای رسیدگی به تعارضات میان خودشان استفاده می کنند. اما زمانی که شیوه رسیدگی به مشکلات در همسران متفاوت است احتمال فروپاشی رابطه به شدت افزایش می یابد. به این صورت که یکی از همسران تمایل داشته باشد که در مورد مشکل پیش آمده حرف بزند اما همسرش تمایل به گفتگو نداشته باشد و با پرخاشگری یا اجتناب از گفتگو برخورد کند. در این صورت نحوه رسیدگی به مشکل از خود مشکل پیش آمده بزرگتر می شود و رضایت از رابطه زوجی را کم می کند. با پیشرفت رابطه و عدم رسیدگی به مشکلات، مشکلات روی هم انباشته می شود و کلیت رابطه زوجی آشفته می ماند و زوج به این نتیجه می رسند که قادر به گفتگو نیستند. در چنین شرایطی است که یکی از همسران افسرده می شود، بسیاری از خیانت ها اتفاق می افتد، احتمال اعتیاد به کار /ماده /الکل افزایش می یابد و یا اینکه زوج تصمیم به جدایی می گیرند. در صورتی که شیوه رسیدگی به مشکلات شما با همسرتان یکسان است رابطه زوجی شما از ثبات بیشتری برخوردار خواهد بود اما در نظر داشته باشید که ثبات رابطه به معنای رضایت از رابطه زوجی نیست. در صورتی که از رضایت کمتری برخوردار هستید یادگیری مهارت های زوجی برای شما و همسرتان رضایت و صمیمت بیشتری را به همراه خواهد داشت. اما اگر از آن دسته زوج هایی هستید که نحوه رسیدگی به مشکلات تان با همسرتان یکسان نیست نیاز به جلسات زوج درمانی دارید تا از بسیاری از آسیب های ناشی از رابطه تان در امان بمانید.