زوج متشکل از دو نفر است و از آن جایی که هر شخصی منحصر به فرد است زمانی که زوج کنار هم قرار می گیرند دو نوع ترکیب ایجاد می شود: 1. هر دوی همسران در موقعیت برابر قرار دارند، 2. یکی از همسران در موقعیت برتر و دیگری در موقعیت پایین تر قرار دارد. زمانی که یکی از همسران در موقعیت برتر و دیگری در موقعیت پایین تر قرار دارند همیشه این طور نیست که زوج از این وضعیت ناراضی باشند بلکه زوج هایی هستند که هر دو از جایگاهی که دارند رضایت دارند و به زندگی شان ادامه می دهند، یکی تصمیم گیرنده است و دیگری تابع تصمیمات همسر است. تا اینجا مشکلی وجود ندارد. مشکل در مورد زوج هایی است که یکی از همسران می خواهد موقعیت برتر داشته باشد ولی دیگری خواستار رابطه برابر است. در صورتی که تلاش می کنید در موقعیت برتر باشید ولی همسرتان نمی خواهد در موقعیت پایین تر قرار گیرد و خواستار رابطه برابر است باید بدانید که هر چه بیشتر فشار بیاورید با مقاومت بیشتر همسرتان مواجه خواهید شد. همسر شما نیز می خواهد که همانند شما از احساس آزادی برخوردار باشد و در تمام امورات مربوط به رابطه زوجی، مربوط به فرزندان و خانواده های اصلی، امور مالی و... شرکت داده شود. همسرتان به دلیل شخصیتی که دارد نمی تواند کنترل گری های شما را بپذیرد از این رو در تمام تصمیامت ریز و درشتی که او را شرکت نمی دهید شکایت و اعتراض خواهد داشت و در عملی کردن تصمیمات خودخواهانه شما همکاری نخواهد کرد. از این رو جنگ و دعواهای شما شکل خواهد گرفت. ممکن است به واکنش های همسرتان ایراد بگیرید و بر این باور باشید که همسرتان با شما سرسازگاری ندارد اما باید بدانید این شما هستید که با او سر سازگاری ندارید. او هم در این رابطه زوجی نیاز دارد که در تمام مسایل دیدگاه خودش را داشته باشد و در تصمیماتی که گرفته می شود شرکت داده شود اما شما با خودخواهی هایی که به خرج می دهید همسرتان را نادید می گیرید و تلاش می کنید که او را به گونه ای کنترل کنید که تنها در اجرای تصمیماتی که شما می گیرید شرکت داشته باشد نه در تصمیم گیری ها. همسرتان نیز با شما همکاری نخواهد کرد. ممکن است خودخواهی های شما به قدری شدت یابد که حتی با توسل به زور و پرخاشگری کلامی و فیزیکی و یا تهدید به جدایی و قهر تلاش کنید که او را تسلیم کنید تا تابع خواسته های شما باشد. هر چه فشارهای شما بیشتر شود مقاومت های همسرتان بیشتر خواهد شد و بر آتش جنگ و دعواهای شما افزوده خواهد شد. باید بدانید که اگر به نیاز همسرتان پاسخ ندهیدو تلاش کنید او را به کنترل خود درآورید، همسرتان تا مدتی با شما خواهد جنگید و اگر این مقاومت های همسرتان جواب ندهد وشما دست از خودخواهی هایتان برندارید دیگر با شما دعوایی نخواهد داشت بلکه یکی از راه های زیر را پیش خواهد گرفت که هر کدام از آن ها منجر به شکست رابطه زوجی تان خواهد شد . اگر خودخواهی کمی به خرج می دادید سر از این 4 موقعیت در نمی آوردید.

وقتی همسرتان از شما ناامید شد و به این باور رسید که شما بعد از این همه جنگ و دعوا هنوز با خودخواهی می خواهید او را کنترل کنید رابطه شما به یکی از موقعیت های زیر ختم می شود: 1/ همسرتان افسرده می شود تا با این افسردگی که دارد شما دست از کنترل او بردارید و در تصمیماتی که می گیرید او را نیز شرکت دهید چرا که فرد افسرده گرچه با شما جنگ و دعوایی ندارد بلکه این شما هستید که به همکاری وی نیاز دارید پس چاره ای ندارید که برای جلب همکاری وی او را نیز در تصمیمات شرکت دهید و حالا این شما هستید که توسط همسرتان کنترل می شوید. 2/ یکی از همسران اعتیاد (به کار، ماده، الکل، دارو، خرید) پیدا می کند. چرا که این اعتیادها به دوری بین همسران کمک می کند تا به قدری از همسر دور باشند که دیگر همسر قادر به کنترل وی نباشد. 3/ یکی از همسران وارد رابطه با نفر سوم می شود تا نیازی که در رابطه زوجی برآروده نشده است در رابطه با فرد سوم برآورده گردد و به دیدگاه و نظرات و نیازهای وی نیز توجه شود. 4/ طلاق عاطفی بین همسران اتفاق می افتد، گرچه خیانتی در کار نیست و زوج از هم جدا نشده اند اما چون از هم ناامید شده اند دیگر نسبت به هم روی آوری ندارند. 5/ زوج از هم طلاق می گیرند. در این میان در نظر داشته باشید که برخی از همسران از اینکه دیگری در موقعیت برتر باشد و تصمیم گیرنده باشد و دیگری از اینکه مسئولیت رابطه با او است، رضایت دارند و رابطه شان ثبات خواهد داشت. درابطه بین این همسران نباید دست به تغییر زد که هر دو در موقعیت برابر قرار گیرند.