در ازدواج های سنتی به اختلاف سنی بین زن و مرد توجه چندانی نمی شده است و گاها ازدواج هایی با اختلاف سنی 20 ساله اتفاق می افتاد که عموما مرد از زن بزرگتر بوده است. هر چه از سنت ها فاصله گرفته می شود اختلاف سنی بین همسران نیز کاهش می یابد به نحوی که زنان امروز زمانی که دست به انتخاب همسر می زنند تفاوت سنی زیاد را عموما نمی پذیرند و هر چه زن ها استقلال شغلی و مالی بیشتری دارند ترجیح می دهند با مردهایی ازدواج کنند که در دوره سنی یکسانی با آنها هستند. با این حال، ازدواج های زیادی هم وجود دارند که اختلاف سنی بین همسران از نظر فرهنگی زیاد است و گاها این اختلاف سنی تا 20 سال نیز می رسد. در بین زوج هایی که اختلاف سنی زیاد است با دو گروه از زوج ها روبرو هستیم:

هیچ فرقی نمی کرد که شما با چه کسی ازدواج می کردید، چیزی که واقعیت دارد با هر کسی که ازدواج می کردید با او مشکلاتی را خواهید داشت. مشکلات زوجی به دلیل تفاوت های فردی و شخصیتی بین همسران ایجاد می شود و تا اینجا کاملا طبیعی است که همسران در رابطه زوجی خود با مشکلاتی مواجه شوند. در صورتی که زوج قادر به درک این تفاوت ها باشند، به ویژگی های شخصیتی همسر خود احترام گذارند و تلاش کنند که همسرشان را بپذیرند، اختلافات و دعواهای زوجی آن ها منجر به صمیمت بیشتر آن ها می گردد. در ارتباط با زوج هایی که به این شکل به مشکلات بین خودشان رسیدگی می کنند تفاوت سنی بین آن¬ها منجر به شکست رابطه نمی شود و همانند تمام زوج های خوشبخت دیگری که اختلاف سنی زیادی با هم ندارند از رابطه زوجی خود رضایت خواهند داشت.

تمامی زوج ها به شیوه سالمی به مشکلات و تعارضات زوجی خود رسیدگی نمی کنند. به تفاوت هایی که بین خودشان وجود دارد احترام نمی گذارند، تلاش می کنند همسرشان را تغییر دهند که با مقاومت همسرشان روبرو می شوند و دعواهایشان بیشتر اوج می گیرد، یکدیگر را سرزنش می کنند و مورد انتقاد قرار می دهند و یا از همسرشان کناره گیری می کنند و قهر می کنند. از آنجاییکه این گروه از زوج ها در برخورد با مشکلات با هم همکاری نمی کنند و خودشان را بر حق می دانند و دیگری را به عنوان مشکل مطرح می کنند رابطه به شکست می رسد. در واقع این گروه از همسران، از اینکه همسرشان قادر به درک آن ها نیست همیشه ناراضی هستند. در این میان زوج هایی هستند که اختلاف سنی بین آن ها زیاد است. بسیار محتمل است که ناتوانی در درک یکدیگر را به فاصله سنی میان خود نسبت دهند. در صورتی که زوج اختلاف سنی را علت مشکلات خود بدانند رضایت از رابطه کمتر هم می شود چرا که اختلاف سنی بین همسران ثابت است و قابل تغییر نیست. در اینجا زوج از تلاش برای درک تفاوت های بین خود و همسرشان دست برمیدارند و از داشتن یک رابطه سالم و رضایت بخش ناامید می شوند. بنابراین، اختلاف سنی به خودی خود نمی تواند علت شکست یا موفقیت رابطه زوجی بین همسران باشد اما در زمان هایی که زوج قادر به برخورد موثر با مشکلات شان نیستند اختلاف سنی زیاد بین همسران باعث تشدید مشکلات دیگر می شود. هم در مورد زوج¬های با اختلاف سنی زیاد و هم در مورد زوج هایی که با هم اختلاف سنی کمی دارند آنچه که حائز اهمیت است نحوه رسیدگی زوج به مشکلات و تعارضات است که می توانند با مراجعه به یک زوج درمانگر به این مهارت تجهیز شوند تا صمیمیت بیشتری را بین خود و همسرشان تجربه کنند.