برای اینکه بدانیم فرزندمان فردی با اعتماد به نفس است یا خیر ابتدا باید تعریف درستی از اعتماد به نفس را بدانیم و فرد دارای اعتماد به نفس را بشناسیم تا بر اساس آن تعریف و ویژگی ها، رفتارها و ذهنیت فرزندمان را بررسی کنیم. اعتماد به نفس به تصویر ذهنی، شناخت، باور و اطمینانی اشاره دارد که کودک نسبت به توانمندی های خود در انجام کارهای مختلف دارد. کودک با اعتماد به نفس که احساس مثبتی به خودش دارد به خوبی استعداد ها، توانایی ها و قابلیت هایش را در زمینه های مختلف می شناسد و نحوه استفاده صحیح از آنها را می داند، اعتماد به نفس به او جسارت می دهد تا در هرکاری که وارد می شود مطمئن باشد توانایی اش را دارد و با کمک آن به موفقیت می رسد و بابت دست آوردهایش هرچند کوچک از خودش رضایت دارد و خوشحال می شود، اگر شکست بخورد دست از پای نمی کشد و راحت تر می پذیرد و سهمش را قبول می کند و از آن اتفاق درس می‌گیرد تا دیگر تکرار نکند پس رشد سریع تر و قوی تر در او رخ دهد. همینطور با نقاط ضعف و مشکلات و ناتوانی هایش هم آشناست، آنهارا پذیرفته است و با وجود نقاط ضعف و قوت در وجودش باز هم خود را با ارزش می داند. او دریافته است لازم نیست که در همه ی زمینه ها عالی و بی نقص باشد و اشکالی ندارد اگر گاهی در یک مورد هم شکست بخورد و اگر چیزی را بلد نیست با تمرین و تکرار، آزمایش و خطا می تواند چیزهای جدیدی یاد بگیرد.او می داند هر انسانی هم نقاط ضعف و کاستی هایی دارد و هم نقاط قوت و شکوفایی و باید به جای نا امیدی و سرخوردگی و رنج و غصه بابت کاستی ها و ناتوانی ها در جهت بهبود و پیشرفت آنها تلاش کرده و همواره قدمی برای رشد بردارد. او آگاهانه و بدون در نظر گرفتن فکر دیگران می تواند وارد هر کاری شود و‌کمتر احتمال دارد شکست بخورد و راحت تر از پس چالش های مختلف در طول دوران زندگی عبور می کند، زیرا به خوبی توانایی هایش را می شناسد و اطمینان دارد از پسشان بر می آید.کودک با اعتماد به نفس از امتحان کردن چیزهای جدید نمی ترسد زیرا قدرت ریسک بیشتری دارد و برای موفق شدن بیشتر پافشاری می کند. داشتن اعتماد به نفس برای موفقیت فرد در هر مرحله ای از زندگی ضروری است و مهارتی است که از همان لحظه تولد با تاثیر اساسی پدرومادر شکل می گیرد، پس شما به عنوان پدرومادر وظیفه دارید از همان سنین کم توجه ویژه به افزایش و حفظ اعتماد به نفس در کودکتان داشته باشید تا پیشرفت تحصیلی، موفقیت در زمینه روابط اجتماعی، زمینه شغلی، رابطه عاطفی و… را به دست بیاورد و جسارت و رضایت و آرامش را برای او تضمین کنید.

۱/اول از همه باید به فرزندمان یادآوری کنیم هیچ انسانی وجود ندارد که کامل و بی نقص باشد چیزی که مهم است شناخت درست ویژگی ها و استعداد های درونی و پذیرش آنهاست چه مثبت و چه منفی چه شکوفایی و چه نقص هرچه هست باید تصویر ذهنی مثبتی به آن پرورش دهیم و در جهت رفع یا کاهش نقص ها همیشه تلاش و تمرین کنیم. ۲/خانواده اولین و مهم ترین پایگاهی است که در شکل گیری تصویر ذهنی کودک از خود نقش دارد، پس شما به عنوان پدرومادر همواره در ایجاد این تصویر ذهنی نقش کلیدی دارید پس با عشق و محبت و پذیرفتن بی قید و‌شرط فرزندتان پایه ای قوی برای اعتماد به نفس به او هدیه دهید و همیشه محیط امنی برای او باشید. ۳/همیشه دستاوردهای فرزندمان یا پیشرفت هایش هرچند کوچک را ببینیم و تشویق و تمجید کنیم. ۴/در مورد امور مختلف و تصمیم گیری ها مثلا اینکه امروز برای تفریح به کجا برویم یا چیدمان منزل چگونه باشد از فرزندمان نظر بپرسیم و به حرف هایش توجه کنیم و به او نشان دهیم نظراتش مهم است و ما ارزش قائل هستیم و از نظراتش استفاده می کنیم. ۵/سعی کنید حدالامکان به او راه و چاه را نشان ندهید اجازه دهید با توجه به سنش جایی که از پسش بر می آید را خودش به میدان برود و چه شکست چه پیروزی را تجربه کند و حس شایستگی و استقلال را بچشد. ۶/برای او چالش ایجاد کنید مثلا اگر او می تواند به تنهایی و با نظارت شما کیک درست کند اجازه دهید امتحان کند تا یاد بگیرد کارهای در حد توانش را مستقل انجام دهد به کودکمان فضا بدهیم تا چیزهای جدید را امتحان کند. ۷/اهداف یا مسئولیت قابل دستیابی برای کودک تعیین کنیم که کودک بتواند آن را انجام دهد و حس مثبتی از به پایان رساندن کار به او القا کنیم، اهداف می تواند بر حسب علاقه کودک متفاوت باشد مثلا حفظ کردن شعر کوتاه،مطالعه یک کتاب، درست کردن یک دسر، تمیز کردن اتاق خواب و … .