در روانشناسی به کیفیت رابطه ی مادر و کودک ( سبک دلبستگی) می گویند . این سبک دلبستگی گاهی کاملا ایمن شکل می گیرد. اما گاهی به دلیل عدم آگاهی شما تبدیل به مشکلاتی مثل اضطراب یا دور شدن در کودک می‌شود .اگر شما در کودکی‌ مادر دردسترس، پاسخگو، گرم و صمیمی باشید کودک شما در بزرگسالی اهل ارتباط خواهد بود، چون باور دارد به اینکه دنیا جای امنی است. به این باور می رسد من خوبم ، دیگران هم خوب هستند و قدرت برقراری رابطه صمیمی را دارد. جذب روابط ناسالم نمی شود و در صورت نیاز می تواند از رابطه ناسالم خودش را بیرون بکشد. در رابطه شاد است ونگران طرد شدن از طرف دیگران نیست . اگر کودک شما جز این افراد نباشد پس سبک دلبستگی او ناایمن است و به دلیل کیفیت رابطه ای که با شما داشته سبک دلبستگی اضطرابی یا اجتنابی در او‌ شکل گرفته است. سبک دلبستگی اضطرابی: این کودکان به این دلیل که در کودکی‌ با این پیام مواجه شده اند که خوب نیستند، همیشه در روابطشان در بزرگسالی سرویس دهنده هستند،خود را بیش از حد مسئول و مقصر می دانند و همیشه نگرانند که کسی آنها را دوست نداشته باشد. به همین دلیل به دنبال جلب توجه از راه‌های منفی هستند. سبک دلبستگی اجتنابی: این افراد معمولا با والدینی بزرگ شده اند، که متخصص ایجاد حس گناه هستند . آنها در بزرگسالی اهل صمیمیت نیستند و رفتار متکبرانه آنها باعث می شود دیگران را قبول نداشته باشند.در واقع این پیام را به دیگران می دهند برو عقب نمی خواهم مرا دوست داشته باشی.

برای اینکه تشخیص بدهید جملات شما از کدام نوع است ،آیا درست عمل می کنید یا نه به شما الگوی ساده ی ارائه می دهیم . سعی کنید چند روزی تمرین کنید و روی جملاتی که به کودکتان می گوید متمرکز شوید.احتمالا جمله ی اصلی شما مشکلی ندارد اما پیامی که پشت آن است مشکل آفرین خواهد بود. -اگر به کودکتان این پیام را می‌دهید من خوبم و تو هم خوبی به بهترین حالت ممکن (ایمن) رفتار کرده اید. برای مثال : کودک:مامان من غذا نمی خورم . مادر :اشکال نداره، غذا حاضره هر وقت گرسنه بودی خودت بخور. -اگر پشت جملاتتان این پیام هست که من خوب هستم ، تو بدهستی، تولید اجتناب یا فرار کرده اید. برای مثال: مشقات رو که هنوز ننوشتی، من با همه ی خستگیم غذا درست کردم ولی تو نمی خوری . احتمالا با احساس گناهی که می دهید کار مورد دلخواهتان هم انجام نمی شود. -اگر پشت جملاتتان این پیام باشد که من بد هستم ، تو خوب هستی،تولید اضطراب کرده اید. برای مثال: آخه من چه کار کنم تا تو مشق هاتو بنویسی و یا من پولی ندارم برات خرج کنم تا تو موفق بشی.