احتمال اینکه فرزند شما در نوجوانی سیگار را تجربه کند بسیار زیاد است. پس بهتر است تا پیش از اینکه این اتفاق بیفتد خودتان را برای برخورد موثر با تجربه سیگار فرزندتان آماده کنید و یا اگر به تازگی کشف کرده اید که فرزندتان سیگار مصرف کرده است لازم است که برخورد موثری با این رفتار داشته باشید. در کل، زمانی که والدین در کیف یا جیب فرزند نوجوان خود سیگار می بینند و یا بوی سیگار را روی لباس های فرزندشان متوجه می شوند در صورتی که آمادگی برخورد با این موقعیت را نداشته باشند بسیار آشفته می شوند. ممکن است از اینکه نوجوان شما سیگار مصرف کرده است از او ناراحت یا عصبانی باشید و یا اینکه اضطراب و نگرانی های زیادی به سراغتان آمده باشد. به این فکر کنید که اگر فرزندتان به سیگار کشیدن ادامه دهد تا چه حد می تواند به سلامتی جسمی اش آسیب بزند، مستعد بیماری های قلبی و عروقی باشد و یا اینکه خودش را در معرض بیماری های کشنده ای مثل سرطان قرار دهد. ممکن است نگرانی های بیشتری به سراغتان آمده باشد که تجربه سیگار در فرزند نوجوان شما می تواند منجر به اعتیاد به مواد سنگین تر شود و از اینکه تمام رویاهایی که برای آینده فرزندتان داشته اید به یکباره بریزد و احساس کنید که کنترل اوضاع از دستتان خارج شده و همه زحماتتان بر باد خواهد رفت. باید بدانید چیزی که در دوره نوجوانی واقعیت دارد این است که بسیاری از نوجوانان سیگار را تجربه می کنند اما همه آن ها تبدیل به مصرف کننده همیشگی سیگار نمی شوند. تجربه سیگار بسیار متفاوت از اعتیاد به سیگار است. پس در نقش پدر یا مادر وظیفه شما این است که برخورد مناسبی با این تجربه فرزندتان داشته باشید که کار به اعتیاد به سیگار نکشد. در صورتی که قادر به مدیریت احساسات خود نباشید، عصبانیت و نگرانی هایتان را تبدیل به پرخاشگری فیزیکی کنید و یا اینکه نسبت به فرزند نوجوان تا پرخاشگری کلامی داشته باشید نه تنها کمکی به قطع مصرف سیگار در فرزندتان نکرده اید بلکه احتمال اینکه فرزند شما لجاجت به خرج بدهد و همچنان به مصرف سیگار ادامه دهد بسیار زیاد است. شما نمی توانید با رفتارهای پرخاشگرانه و نصیحت گونه مانع از مصرف سیگار در فرزنتان شوید. پس لازم است که به دنبال راه دیگری باشید.

با تمام آشفتگی هایی که دارید لازم است که بتوانید احساسات خود را مدیریت کنید و در مورد اتفاقی که افتاده است با فرزند نوجوان خود حرف بزنید. کیفیت رابطه ای که با فرزند خود ایجاد می کنید بسیار مهم است. در صورتی که بتوانید با نوجوان تان در مورد تجربه سیگار به گونه ای حرف بزنید که از جانب شما احساس تهدید یا سرزنش نکند احتمال تکرار مصرف سیگار بسیار کمتر از قبل می شود. پس به ترتیب مراحل زیر را در ارتباط با این موضوع پیش بگیرید: 1/ با لحن ملایم با فرزندتان در مورد شواهدی که از سیگار کشیدن وی دارید حرف بزنید (مثلا بگویید: دیشب که به خانه آمدی لباس هایت بوی سیگار می داد) در اینجا خودتان را آماده این موضوع بکنید که فرزندتان دست به انکار بزند و پاسخ دهد که شما اشتباه می کنید. 2/ از اینکه شواهد شما را انکار می کند با او جنگ و دعوا به راه نیاندازید. اگر هم دست به انکار نزد پس می توان گفت که رابطه فرزند با شما صمیمی و امن بوده است که بدون اینکه احساس تهدیدی بکند می تواند با شما با صداقت حرف بزند. 3/ اهمیتی ندارد که انکار می کند یا خیر. چیزی که اهمیت دارد نوع گفتگوی شما با فرزند نوجوان تان است. در مورد احساسی که خودتان دارید با او حرف بزنید (برای مثال بگویید: از وقتی که سیگار دست او دیده اید در اضطراب و نگرانی هستید و تحمل این احساسات برایتان بسیار سخت و دردناک است) 4/ بعد از اینکه احساس خود را بیان کردید این اطمینان را به او بدهید که حتی اگر شما بخواهید مانع از سیگار کشیدن وی شوید قدرت این کار را نخواهید داشت چون اگر فرزندتان قصد داشته باشد سیگار بکشد هیچ کس نمی تواند مانع از این رفتار او شود. (فرزندتان را در موقعیت انتخاب قرار دهید که به سیگار کشیده ادامه دهد یا خیر. شما برای او تصمیم گیرنده نباشید) 5/ بعد از اینکه اختیار سیگار کشیدن و یا نکشیدن را به فرزندتان واگذار کردید از اینکه نمی توانید جلوی سیگار کشیدن او را بگیرید احساس تان را به او بگویید( مثلا بگویید: از اینکه نمی توانم مانع سیگار کشیدنت شوم ناراحت هستم) توجه داشته باشید که تجربه سیگار به این معنا است که ممکن است تکرارپذیر نیز باشد. در صورتی که با تجارب اولیه ا سیگار کشیدن فرزندتان به شیوه بالا برخورد کردید اما همچنان مصرف سیگار در فرزندتان ادامه دار بود با یک مشاور اعتیاد در میان بگذارید.