برای خوشبختی در رابطه زوجی نیاز به یک همسر کامل ندارید بلکه تمام چیزی که برای خوشبختی نیاز دارید این است که خودتان مناسب رابطه زوجی باشید و برای همسرتان یک آدم "امن" باقی بمانید. خوشبختی شما در ازدواج بیشتر از اینکه بستگی به همسرتان داشته باشد به عملکرد خودتان در رابطه زوجی بستگی دارد. وقتی دیدگاه درستی از انسان ها داشته باشید و بر این باور باشید که هر انسانی مجموعه ای از توانمندی ها و نقص ها، آسیب ها و رنج ها است، آن گاه دیگر از همسرتان انتظار نخواهید داشت که در هر شرایطی و در هر موقعیتی رفتار کاملی از وی سر بزند. اما اگر بر این باور باشید که همسرتان باید فرد کاملی باشد و از چیزی ناراحت یا عصبانی نشود دیگر پذیرای بخش های مهمی از وجود همسرتان نخواهید بود. فقط خوبی های همسرتان را دوست خواهید داشت و نسبت به آسیب ها و دردهای او که در قالب احساسات دردناک ابراز می شوند پذیرش نخواهید داشت. با عدم پذیرش بخش های آسیب خورده وجود همسرتان، تبدیل به فرد "امن" زندگی همسرتان نخواهید شد که بتواند بدون هیچ ترس و نگرانی از واکنش شما، قضاوت ها و انتقادهایتان در مورد خودش با شما حرف بزند.پس همسرتان از اینکه در کنار کسی قرار گرفته است که بخش مهمی از وجود او را دوست ندارد، با او همدلی نمی کند و اجازه نمی دهد که در مورد رنجش ها و احساسات دردناک خودش حرف بزند سرخورده خواهد شد و چه بسا از ازدواجش پشیمان باشد و حالا به این فکر باشد که شما را رها کند و یا اینکه در دنیای مجازی یا واقعی به دنبال کسی باشد که نسبت به بخش های مهم وجود وی (رنجش ها، دردها و احساسات ناخوشایند) علاقه مند باشد و بخواهد ساعت ها به حرف های او بدون هیچگونه قضاوت و عدم پذیرشی گوش دهد. اگر که می خواهید در رابطه زوجی تان به خوشبختی دست بیابید باید بدانید در صورتی احساس خوشبختی خواهید داشت که همسرتان شما را آدم امنی بداند که می تواند بدون هیچ ترس و نگرانی ای در مورد ناراحتی و نگرانی هایش با شما حرف بزند، خاطرات و تجارب دردناکش را با شما در میان بگذارد، بدون هیچ ترسی در مورد نقاط آسیب پذیر خود حرف بزند و بعد از تمام این ها این اطمینان را داشته باشد که از حرف هایی که با شما زده است سوءاستفاده نخواهید کرد، از حرف هایی که زده شده است بر علیه اش استفاده نخواهید کرد و نسبت به نقاط آسیب پذیر وی حساس خواهید بود.

برای اینکه بتوانید تبدیل به یک آدم امن برای همسرتان باشید لازم است که در موقعیت هایی که به شما نیاز دارد حضور داشته و پاسخگویی مناسبی به نیاز وی داشته باشید. آگاه باشید که همسرتان بیشتر از همیشه زمان هایی به شما نیاز دارد که در حال تجربه یک موقعیت سخت است و ممکن است آشفتگی هایی داشته باشد. سعی کنید که در این زمان ها در کنار همسرتان بوده و برای او یک مامن امن باشید. آدم امن کسی است که اجازه می دهد همسرش خودش باشد، به این معنا که اگر همسرش نگران یا ناراحت است تلاش نکند که او را از نگرانی و ناراحتی دور سازد، بلکه برعکس، آدم امن تلاش می کند که روی احساساتی که همسرش در حال حاضر تجربه می کند تمرکز کند و نسبت به حال درونی همسرش کنجکاوی نشان می دهد. برای این کار لازم است که همسرتان را ترغیب به حرف زدن در مورد احساساتش کنید بدون اینکه بخواهید او را از حالی که دارد دور کنید. از او بپرسید چه احساسی دارد و چه اتفاقی باعث شده است که چنین احساسی در وی شکل بگیرد. با پرسیدن سوالات بیشتر به همسرتان نشان دهید که حال او برایتان مهم است. از او بخواهید در مورد تجارب شبیه به این اتفاق نیز با شما حرف بزند. سوال کنید که آیا این اتفاق خاطرات دیگری را نیز در ذهن وی فعال کرده است یا خیر؟ ( در صورتی که همسرتان به این سوال پاسخ دهد شگفت زده خواهید شد که چگونه تجارب دردناک قبلی همسرتان هنوز منشا تاثیر هستند). از او بخواهید که در مورد تجربه های مشابه که در گذشته اتفاق افتاده است با شما حرف بزند و مراقب باشید که مبادا بخواهید تجربه ای که داشته است را تحریف کنید و یا اینکه احساسات او را بی اعتبار و بی ارزش کنید. تنها کاری که لازم است شما انجام دهید این است که با "گوش سوم" به همسرتان گوش دهید. گوش سوم اصطلاحا احساسات را می شنود. در صورتی که احساسات مربوط به خاطرات همسرتان را کشف کردید با او درمیان بگذارید. در صورتی که چنین عملکردی در ارتباط با همسرتان داشته باشید می توانید با تبدیل شدن به آدم امن زندگی همسرتان راه را برای خوشبختی زوجی تان باز کنید. پس لازم است که دوباره خاطر نشان کنیم برای تجربه خوشبختی به دنبال همسر خوب نباشید بلکه تلاش کنید که خودتان همسر امنی باشید تا خوشبختی مهمان رابطه شما هم باشد.